به گزارش فرهنگ امروز به نقل از میراث مکتوب؛ ادبیات کلاسیک فارسی هنوز و همچنان ناشناخته هایی دارد که لازم است شناخته شود تا در پیشبرد ادبیات معاصر مورد استفاده قرار گیرد. اگر با نگاهی تازه به ادبیات کلاسیک پرداخته شود، نکات بدیع و بکری کشف خواهد شد که پیش تر به دلیل شیوۀ خوانش سنتی مورد توجه نبوده است.
برای بهره مندی از دقیقه های داستانی از متون کلاسیک فارسی، لازم است با دیدی داستان پردازانه متونی چون مثنوی، شاهنامه، خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، منطق الطیر، تذکرة الاولیاء، کشف الاسرار، سفرنامۀ ناصرخسرو، مرزبان نامه، کلیله و دمنه، بوستان و گلستان و حتی غزلیات شمس و غزل های حافظ و سعدی و ... بازخوانش شود، شیوۀ داستان پردازی، شگردهای روایی، طرح و پیرنگ حکایات و داستان ها، چگونگی ایجاد تعلیق، خلق فضا و لحن مناسب روایت، ساخت زمان و مکان در داستان ها، شخصیت پردازی، گره افکنی و گره گشایی، عنصر حقیقت مانندی چگونگی آغاز و پایان داستان ها و ... در این متون مورد بررسی قرار گیرد.
بازشناسی این موارد می تواند داستان نویس امروز را در استفادۀ بهتر از شیوه های روایی و آفرینش داستان های ماندگار یاری کند.
صادقی، معصومه، تاثیر ادبیات کلاسیک فارسی در داستان‌نویسی معاصر، تهران، امیرکبیر، ۳۷۶ صفحه، قطع: وزیری، بها: ۲۸۵۰۰۰ ریال، ۱۳۹۶.
نظر شما